Kiwiberry

K had een nieuw fruit mee : kiwiberry. Een mini-kiwi, die je meteen laat smaken van welke familie de kiwi afkomstig is: de kruisbessen.



De eerste keer dat ik een kiwi gezien heb, was in het vijfde studiejaar bij meester Schotsaert. Of het kan ook in het vierde geweest zijn, bij meester Vandeputte. Ze waren aan elkaar gewaagd wat venijnig sadisme betrof, en hoewel ik altijd een braaf ventje was, en behalve voor schoonschrift nooit het voorwerp van hun wreedheid uitmaakte, hou ik eigenlijk aan geen enkele meester van de lagere school een vrolijk gevoel over. Of het moet meester De Smet zijn, en die kwam zowat vers van de normaalschool.

En in dat studiejaar moesten we een spreekbeurt houden. Nu is dat simpel : die dingen zijn kant en klaar te vinden op tinternet. Maar toen moest je naar de bibliotheek om boeken, of had je oudere broers nodig die al jaren prenten uit weekbladen en gazetten knipten. (mijn oudste broer draagt dat soort verantwoordelijkheidsgevoel nog steeds met zich mee, en werkt ook vandaag nog gestaag voort aan een knipselarchief)

Ik ben vergeten waarover ik het gehad heb; het zal wel iets over wilde dieren geweest zijn. Maar er zat een jongen in de klas, en bij hem thuis hadden ze een groenten-, fruit- en bloemenwinkel. Hij heette Annick, en een jaar later veranderde hij zelf zijn naam in Nick. Ik vond dat straf, dat hij dat zelf besliste.

Maar bon, hij had dus een kiwi meegebracht uit Israël. Eén kiwi. Die koste toen 100 frank, en dat is niet te vergelijken met 2,5 euro. Ik werd in die tijd vaak naar de Centra gestuurd door mijn moeder of mijn zussen met een briefke van 20 frank, om een brood, een pakske sigaretten, of een pak banden. 16 frank voor een brood, 18 voor sigaretten. En soms mocht ik die twee frank houden. Juist gepast voor één bolletje ijs van Jefke. Grof gerekend zou die kiwi nu 10 euro kosten. En na de spreekbeurt werd die kiwi zorgvuldig in vijfentwintig blokjes gesneden, en mochten we allemaal proeven.

En met de stekelbezensmaak van die kiwiberry in mijn mond komt dat allemaal terug, en bedenk ik dat dat toch wel al lang geleden is.