Et c'est parti.

De rally start om 19:00 u. Elke minuut start er een deelnemende wagen. Omdat we een hoog startnummer hebben, gaan wij pas van start rond 21:00 u. Er zijn twee etappes geschrapt, omwille van de geblokkeerde wegen; maar toch is ons aankomstuur - als we het roadbook perfect volgen- om 04:00. Testing the pilots' stamina, zoals dat heet.

Aan de start gaat het er zo aan toe:



(gefilmd met een klein fototoestelletje, maar laat u toch even meevoeren met het schitterende geluid van deze Lancia Stratos, waarmee Sandro Munari in 1974 diverse rally's won. )

Rond middernacht een korte stop in Hotel Majestic voor een hapje en een drankje. (ik heb daar een soort mini-koteletje gegeten ter grootte van een euro, met een flinterdunne rib van zes centimeter lang. Ik durf er niet aan denken van welk beestje dat was.)

En daarna weer op weg.

Het heeft iets magisch en hallucinant, om drie uur 's nachts een donkere bergpas over te rijden, aan ongewone snelheden, in het licht van de koplampen afwisselend een bergwand of een onheilspellende duisternis te zien. En ondertussen met de chrono, de tripmaster en tijd/afstand-tabellen nagaan of je nog aan de opgelegde gemiddelde snelheid komt, en terwijl je denkt: het is maar te hopen dat er achter de bocht geen dier de weg oversteekt, of een stuk rotsblok ligt, of een ijzelplek, en dan toch aan de piloot instructie geven om sneller te rijden, en vertrouwen dat hij zijn wagen beheerst.