VIII Rally Costa Brava Historic

"Maar P toch, ik heb je nog nooit zo ontspannen gezien" had O gezegd toen ik vorig jaar terug kwam van de rally. Vaneigens dat ik dus dit jaar zou terug gaan. Dit jaar kozen we El Txoco als hoofdkwartier om één en ander te bekokstoven. Mijn piloot had in tussentijd zijn Golf GTI verkocht, en bovendien vonden we toch dat die in tweede versnelling wat koppel te kort kwam om een kans op de ereplaats mogelijk te maken. Dus had hij zijn gedachten gezet op een fraaie Porsche 911 SC uit 1978, met nog zo'n 150 PK over. We bestelden nog een tweede halve liter witte wijn om dat idee door te spoelen, we rekenden en telden, we overliepen de lijst met recent overleden collega's, we vulden een lottoformuliertje in, en Jay ging een testritje maken met de bolide.

Vendu, vaneigens, het bleek een Fast Road te zijn, dat is een auto die nog deftig genoeg is om mee onder de mensen te komen, maar die toch een aantal wijzigen ondergaan heeft, waardoor je er gerust een rally kan mee rijden. Keramische remmen, verbeterde ophanging, verstralers, 4-puntsgordels en een rolkooi. Vooral dat laatste was een pluspunt, de nachtelijke ritten over beijzelde bergpassen stonden mij nog klaar voor de geest. Het werd dus de Porsche.